Ergens bij het derde honk in het stadion van de Los Angeles Dodgers kun je, als je diep genoeg graaft, vanzelf potten en pannen tegenkomen. Resten van een huis kan ook. Of misschien stuit je op houten planken van een kerk of een school. “Onder dat derde honk ligt nog steeds een stadje”, vertelt gitarist Ry Cooder. “Daar woonde ooit een hechte gemeenschap rustig en op zichzelf.”
Moest Jim Campbell het liedje ‘Dancing in the Street’ van Martha & The Vandellas nou wel of niet draaien? De eigenaar van de Detroit Tigers twijfelde. De fans wilden het graag horen, want de groep kwam uit Detroit en je kunt zo lekker meezingen met de tekst ‘Can’t forget the Motor City.’ Die regel slaat tenslotte op de industriestad.
Eind december was het heel even schrikken voor de fans van gitarist Carlos Santana. Zijn naam was trending op twitter en dan weet je het vaak wel bij een bejaarde muzikant: die is overleden.
Beste scene uit de film Major League: het moment dat pitcher Ricky Vaughn uit de bullpen stapt en punkband X keihard met hun gitaren het liedje ‘Wild Thing’ door het stadion rammen. Vaughn wandelt stoïcijns naar de heuvel, terwijl om hem heen het publiek ongeveer de boel afbreekt. Iedereen zingt juichend de tekst mee, oudjes springen hysterisch omhoog en meisjes dansen bovenop de dug-out.
Vlak voor een concert van Elton John mochten vier honkballers van de Minnesota Twins een kwartiertje praten met de zanger. Leuk dat we hem even mogen ontmoeten, maar waar zullen we het eens over hebben, dacht infielder Trevor Plouffe. “Mensen zeggen dat hij een groot honkballiefhebber is, maar kom op, die gast komt uit Engeland.”
Het gekke aan het liedje ‘Mrs. Robinson’ is dat het is uitgegroeid tot het meest beroemde Joe DiMaggio-liedje ooit, terwijl het niet eens over de honkballer gaat. Pas aan het einde zingt het duo Simon & Garfunkel een couplet over de Yankee Clipper met de regels: ‘Where have you gone Joe DiMaggio. Our nation turns it’s lonely eyes to you.’
Zou Trevor Hoffman thuis weleens Hells Bells van AC/DC opzetten? Gewoon lekker snoeihard het intro met kerkklokken door de kamer laten galmen? ‘Bonggg… Bonggg…’ En dan even in gedachten naar het stadion van de Padres. Terug in de tijd dat hij closer was. Zodra dit liedje klonk, kwam hij de bullpen uit en schreeuwde het hele stadion hysterisch zijn naam: “It’s Trevortime!”
Begin 2010 nam John Fogerty op een middag achteloos zijn telefoon op. Aan de andere kant van de lijn stelde een honkbalbobo zich voor. Ze wilden zijn liedje ‘Centerfield’ opnemen in de Hall of Fame. Of Fogerty de klassieker ook even wilde spelen bij een speciale ceremonie in Cooperstown.
Als ze bij de Yankees het liedje ‘New York, New York’ spelen dan weet je dat je kunt opstaan. De wedstrijd is voorbij, spelers drentelen naar de kleedkamers en een schoonmaker stort zich op de rommel in de dugout. Iedereen wegwezen.
Honkbal Op Zolder 