Moest Jim Campbell het liedje ‘Dancing in the Street’ van Martha & The Vandellas nou wel of niet draaien? De eigenaar van de Detroit Tigers twijfelde. De fans wilden het graag horen, want de groep kwam uit Detroit en je kunt zo lekker meezingen met de tekst ‘Can’t forget the Motor City.’ Die regel slaat tenslotte op de industriestad.

Maar Campbell was bang. Wat nou als het publiek onrustig of baldadig zou worden? Na lang dubben en een berg kritiek gaf de eigenaar toch toe en klonk in april 1984 eindelijk de song in Tiger Stadium.

Je vraagt je af waarom Campbell zich zo’n zorgen maakte om een vrolijk soulplaatje. De tekst gaat over feestjes in verschillende wereldsteden. Marvin Gaye schreef het in de zomer van 1964 na een tochtje in de auto door snikheet Detroit. Op straat zag hij kinderen spelen met water bij een kapotte brandkraan. Alsof ze dansen op straat, dacht Marvin. Heel onschuldig allemaal.

Maar tijdens de strijd voor gelijke burgerrechten in de jaren zestig kreeg de plaat ineens een politieke ondertoon. De Black Power beweging gebruikte het als strijdkreet en een oproep aan alle Afro-Amerikanen om te gaan demonstreren in de grote steden. ‘Are you ready for a brand new beat… Summer’s here and the time is right… For dancing in the streets’. Het liedje werd controversieel en sommige deejays mochten het niet meer draaien op de radio. ‘Dansen in de straat’ werd codetaal voor opstand.

In de zomer van 1967 liepen confrontaties tussen de politie en Afro-Amerikanen in Detroit volledig uit de hand en stond de binnenstad in brand. Terwijl de demonstranten dansten tussen de vlammen, klonk vanuit de huizen op de pick-upspelers ‘Dancing in the Street’.

Op 23 juli kwamen de rellen zo dicht bij Tiger Stadium dat tijdens de wedstrijd tegen de Yankees de toeschouwers de rookpluimen konden zien hangen. Na afloop moesten spelers daarom zo snel mogelijk naar huis. Willie Horton, Afro-Amerikaan en ster bij de Tigers, bedacht zich geen moment en rende in honkbalpak naar zijn auto en reed naar het centrum van de rellen, de wijk waar hij was opgegroeid. De outfielder klom bovenop de motorkap en probeerde de boel te sussen. “Het leek wel oorlog. Maar oorlog hoort niet thuis in je eigen buurt. Ik was er kapot van.”

Hij zag witte politiemannen inrammen op zwarte betogers en plunderingen. Horton snapte het niet. Waarom vernietig je je eigen buurt? Hij probeerde mensen te stoppen. Demonstraten herkenden hem direct. “Ga naar huis Willie, het is hier niet veilig, we willen niet dat je iets overkomt”, riepen ze.

Eind juli eindigde één van de grootste raciale confrontaties in de Amerikaanse geschiedenis met 43 doden en meer dan 1000 gewonden. In 1968 krabbelde Detroit voorzichtig een beetje op, geholpen door een World Series titel van Horton en de Tigers. Voor de ‘gewonde stad’ een tijdelijke troost.

In 1984 bleef het rustig in Tiger Stadium na het plaatje van Martha & The Vandellas. De fans wilden graag meer Motown-muziek en dit plaatje gaf zo’n fijn zomers gevoel. Meer zat er voor hen niet achter. Zo had Gaye de tekst oorspronkelijk ook bedoeld. Hoewel hij later toch ook een dubbele laag in de song herkende. “Het grappige van al die liedjes uit de sixties is dat die van Martha het dichtste in de buurt kwam van een echte boodschap. Dat was niet bewust, maar toen zij zong, ving ze een spirit dat voor mij politiek voelde. Dat vond ik mooi.”

Gepubliceerd in Fastball Magazine mei 2018. Nr. 4
Tekst © honkbalopzolder
Foto: Lauren