Hela Hola



Haarlemse Honkbalweek 1984. Thijs Vervaat aan slag. De outfielder van Oranje neemt zijn karakteristieke lage houding aan en zakt ver door zijn knieën. Op de tribune achter het derde honk zet Hein Fischer vlug een hoge zwarte hoed op en veert omhoog. Als vanzelf begint het publiek de keel te smeren: aaaaaaaaaaaaaaa. Fischer wacht even en zwiept dan zijn arm van links naar rechts. Stil. Nu zet hij een pylon op zijn mond. Tijd om te gaan zingen. (meer…)

The Greatest

Een klein jochie dat met een honkbalknuppel in zijn hand op een grasveldje een bal zo hard mogelijk probeert te raken. Dit is ongeveer de kern van het liedje The Greatest van de in maart overleden countryzanger Kenny Rogers.

(meer…)

Spaceman

Als popartiesten de moeite nemen een liedje over je te schrijven dan ben je of uitzonderlijk goed, of er is iets bijzonders met je aan de hand. Dat laatste gold voor Bill Lee. De pitcher was zo’n geval apart dat zanger Warren Zevon in 1980 een song voor hem maakte.

(meer…)

Baby Shark

Telkens als tijdens de play-offs het thuispubliek van de Washington Nationals massaal het kinderliedje ‘Baby Shark’ meebrulde en woest met de armen op en neer klapte, dacht ik aan Elvis Andrus. Wat zou de kortestop van de Rangers ervan vinden dat een compleet stadion uit zijn dak gaat op zijn walk-up song?

(meer…)

Not Justin

Hoe vaak aan Shane Bieber al is gevraagd of hij familie is van Justin, weet hij niet. Dat is onmogelijk bij te houden voor de pitcher van de Cleveland Indians. Echt erg vindt hij die vraag overigens niet. “Ik ben er wel aan gewend hoor dat iedereen over Justin begint. Ik verwacht het haast. Dus heb ik besloten het te omarmen. Ik vind het eigenlijk best lollig.”

(meer…)

M-m-m-my Sharona

Voordat je verder leest vast een kleine waarschuwing: als je niet wilt dat je voortaan een honkballer voorgoed verbindt aan een liedje en andersom kun je beter stoppen… Toch doorlezen? Zeker weten? Ok… komt ie. Vanaf nu zul bij ‘My Sharona’ van The Knack altijd aan Braves pitcher Mike Soroka denken. Iedere keer als je het refrein ‘M-m-m-my Sharona!’ hoort, galmt ineens ‘M-m-m-Mike Soroka!’ in je hoofd. Of nog erger, je begint vanuit het niets spontaan ‘M-m-m-Mike Soroka!’ te zingen als de rookie op televisie komt of je zijn naam leest.

(meer…)