Welke song zou Babe Ruth hebben willen horen vlak voor zijn slagbeurten? En wat voor muziek zou eigenlijk het beste bij de Bambino hebben gepast?  

Niemand die het weet natuurlijk, want Ruth is al meer dan zeventig jaar dood en in zijn tijd deden ze niet aan walk-up songs. Dat hindert sommige honkbalcolumnisten er niet van eens vrijuit te filosoferen, zonder te letten op de tijd waarin de muziek is gemaakt. 

Vaak gehoord is Sultan of Swings van The Dire Straits, want Ruth noemden ze naast de Bambino ook de Sultan of Swat, dat zoiets betekent als de sultan van het meppen. Simply the Best van Tina Turner komt ook een paar keer voorbij, omdat de voormalige homerunkoning door veel kenners nog altijd wordt gezien als de beste honkballer aller tijden. 

Liedjes waarin ‘Babe Ruth’ in songteksten voorkomt zijn eventueel ook geschikt. Dat zijn er best veel. Rappers als Lil Wayne en Angel Haze gebruiken Ruth om te vertellen dat ze de beste zijn, maar ook rockers als Aerosmith en Ozzy Osborne stoppen om precies dezelfde reden zijn naam in hun songs. Zelfs tieneridool Aaron Carter zette een regel over Ruth in een mierzoete tekst.

Wie weet zou de Bambino zelfs de band leuk hebben gevonden die zijn eigen naam draagt. Hoewel de Britse rockband Babe Ruth de naam niet heeft gekozen als eerbetoon aan de honkballer. Ze kenden hem niet eens, maar toen hun Amerikaanse manager dit voorstelde leek het de bandleden wel een goed plan. Nog steeds geen idee wie het was trouwens, maar het klonk gewoon cool.

Platen uit Ruth zijn eigen tijd zijn iets lastiger te vinden. Er is wel een soort ode aan hem gemaakt in 1920: Oh! You Babe Ruth. Of hij zou zelfs zijn eigen liedje kunnen gebruiken. Nou ja, liedje. De Yankee-legende boerde ooit een paar honkbaltermen, terwijl op de achtergrond een orkest speelde. Op een filmpje zie je hem totaal uit de maat ruw heen en weer bewegen met zijn armen en dan heel hard roepen: ‘strike one… foul-ball… it’s a homerun!’

Maar de muziek die wellicht het meeste bij hem hoort en hij in ieder geval goed kende is het gedragen liedje Auld Lang Syne. André Hazes zong in de jaren tachtig de bewerkte versie Wij Houden van Oranje en scoorde daarmee een grote hit. 

Het is van oorsprong een oude Schotse song dat werd gespeeld de laatste keer dat Ruth zijn voeten op het gras in Yankee Stadium zette. Op 13 juni 1948 huldigden de Yankees hun voormalige sterspeler en zou zijn rugnummer 3 ceremonieel met ‘pensioen’ gaan. Ruth kwam langzaam de dugout uit en liep moeizaam naar de thuisplaat. Doodziek van de terminale keelkanker leunde hij op een knuppel om overeind te blijven. Met krakende stem sprak hij een uitverkocht stadion toe. Babe vertelde hoe blij hij was dat juist hij de eerste homerun in Yankee Stadium had geslagen. Onder luid applaus en met de klanken van Auld Lang Syne verliet Ruth het veld. Twee maanden later stierf de 53-jarige Ruth in zijn slaap in een ziekenhuis.

Gepubliceerd in Fastball Magazine. Nr. 6, augustus 2020
Tekst © honkbalopzolder
Foto: Courtesy of the Boston Public Library, Leslie Jones Collection.
(Babe Ruth deelt handtekeningen uit)