Het team van de Pittsburgh Pirates in 1979 kun je simpel omschrijven met twee woorden: The Family. Een bijnaam die de ploeg te danken had aan vier zingende zusjes Sledge.

Ergens in juni kwam de naam zo maar aanwaaien. Vlak voor een wedstrijd hingen eerste honkman Willie ‘Pops’ Stargell en pitcher Kent Tekulve op de bank in de dug-out te relaxen. Uit de speakers klonk ‘We Are Family’ van de Sister Sledge. Pops luisterde even naar de song en draaide zich naar Tekulve. “Vind je dit een leuk liedje?” Tekulve knikte. “Dan wordt dit onze teamsong”, zei Stargell.

Outfielder Dave Parker vond dat in eerste instantie geen goed idee. “Ik wilde liever het liedje ‘Ain’t No Stoppin Us Now.’ Maar ja, als Pops iets wilde, dan kreeg hij zijn zin”, grijnsde Parker. Dat kwam omdat de 39-jarige Stargell de absolute leider was in het team. “We zagen elkaar echt als broers”, zei outfielder Mike Easler. “We konden allemaal met elkaar opschieten en als dat niet ging dan zorgde Stargell dat het wel klikte.” Infielder Phil Garner: “Pops was degene die van de Pirates een familie maakte. Hij was geliefd en werd gerespecteerd door iedereen. We hadden gasten uit Panama, zwarte spelers, witte spelers, allemaal met een andere achtergrond. Ik denk dat Stargell met zijn karakter dat zootje bij elkaar hield. Hij gaf je een schop onder je kont als het nodig was en deelde complimenten uit als je dat verdiende.”  

Maar Stargell kreeg niet alleen zijn zin omdat hij zo belangrijk was in het team. Hij kon ook goed uitleggen waarom We Are Family zo goed paste bij de Pirates. “De song inspireert mensen hoe ze met elkaar moeten leven. We kunnen het samen doen. We zijn familie van elkaar. Een betere manier om ons te omschrijven is er niet.” Of zoals de zusjes Sledge het zelf zeiden: “De tekst gaat over mensen die elkaar steunen.”

Het seizoen veranderde na die avond in juni. Na een stroeve start begon het ineens te lopen en met een eindsprint haalden de Pirates de play-offs. Het liedje ging een nog grotere rol spelen. De woorden The Family werden op het dak van de dug-out geschilderd en na het pakken van de National League titel stonden de spelersvrouwen op datzelfde dak te springen op de muziek van de Sister Sledge. Het werd de song van heel Pittsburgh. 

De Sister Sledge waren intussen op tour in Europa. Het nummer had het in april aardig gedaan, maar begon nu echt te scoren in de hitlijsten. “We zaten in een taxi in Duitsland en hoorden op de radio over We Are family en de Pirates. We verstonden er alleen niets van”, zei Kim Sledge. “Eenmaal in het hotel lazen we in een Amerikaanse krant over Stargell en ons liedje. Ongelofelijk.” 

De Pirates haalden de World Series en versloegen de Baltimore Orioles na een waanzinnige comeback. Stargell werd uitgeroepen tot MVP met drie homeruns en een slaggemiddelde van .400.

De Sister Sledge braken die oktobermaand definitief door. Van de plaat werden miljoenen extra singles verkocht. “We zijn eigenlijk voor de Phillies en vonden het aanvankelijk jammer dat zij onze song niet hadden gebruikt”, zei Kim, die net als haar zusjes in Philadelphia was geboren. Maar achteraf zijn ze blij dat het zo is gelopen. Kathy Sledge: “We dachten eerst dat We Are Family in de zomer wel klaar was. Maar toen kwamen de Pirates. Het laat zien dat Gods wegen soms ondoorgrondelijk zijn.”

Gepubliceerd in Fastball Magazine 7 (oktober, november 2020)
Tekst © honkbalopzolder
Foto: David Brossard
(Standbeeld Willie Stargell. Stadion Pittsburgh Pirates)