Met een hard knappend geluid spatte op 22 april een pitch tegen de mond van JaCoby Jones. De slagman van de Tigers viel gelijk neer, maar had zoveel pijn dat hij direct weer opveerde en begon te rennen. Bloed gutste ondertussen over zijn lippen. Even verderop bij het derde honk ging hij zitten en kreeg van een verzorger een doekje voor het bloeden.

Het drama met Jones is lang niet het enige gebits-incident in de Major League. Mike Wilson kan erover meepraten. De werper van de Tigers kreeg in 1994 een pitch van Boo Thompson in strakke lijn recht in zijn gezicht en de bal vloog zo weer terug naar de thuisplaat.

Wilson was tien seconden buiten westen. “Ik lag op mijn rug en bloed stroomde door mijn mond. Toen ik met mijn vingers voelde had ik direct twee tanden te pakken. Een derde tand lag bij het tweede honk.” Het was zo bloederig dat de catcher het veld af sprintte om over te geven. Sommige kiezen waren naar achter gedrukt en het leek wel of er een paar gestapeld waren.

“Oh mijn god, ik ben sprakeloos”, zei de kaakchirurg bij een eerste blik. De zuster werd spontaan misselijk en moest de kamer verlaten. “Ik heb nog nooit zoveel pijn gehad, maar die avond was ik blij dat ik nog leefde. Een paar centimeter hoger en ik was hartstikke dood geweest”, bedacht Wilson. Hij hield er zeven valse voortanden aan over en als herinnering bewaart hij een paar overgebleven echte nog altijd in een potje.

Al Cowens kon maar niet vergeten dat hij een tand was kwijtgeraakt en wilde wraak. In 1979 keilde pitcher Ed Farmer een bal bovenop Cowens zijn kaak en een tand brokkelde af. Een jaar later stonden de twee weer tegenover elkaar. Farmer gooide en Cowens raakte de bal zachtjes. Maar in plaats van naar het eerste honk te rennen, snelde hij naar Farmer en begon als een wilde op hem in te hakken.

Wilson en Cowens verloren tanden door domme pech, maar dan heb je ook nog honkballers die gewoon om problemen vragen. Joe Sprinz was zo iemand. De catcher probeerde in 1939 een bal die van 800 meter hoogte uit een Zeppelin werd gegooid te vangen. Bij zijn vijfde poging ramde de bal zijn handschoen en stuiterde daarna in zijn gezicht. Resultaat: gebroken onderkaken, vijf tanden kwijt en twee maanden in het ziekenhuis.

Maar zelfs buiten het veld moet je als honkballer goed op je tanden letten weet Tom Glavine. Op een avond zat de oud-pitcher van de Braves na een wedstrijd in een taxi. De chauffeur moest onverwachts hard remmen, Glavine smakte tegen een stoel en verloor twee voortanden.

Het was extra zuur voor de oud-pitcher van de Braves dat hij zo knullig zijn tanden verloor. Als collegespeler kon hij een contract tekenen bij een IJshockeyclub, maar wist dat het bij de profs heel normaal was dat je je tanden kwijt zou raken. De sport is ruig en je krijgt zo vaak een stick in je bek dat het een wonder is dat er nog spelers rondschaatsen met al hun kiezen op hun plaats. “Ik had op de universiteit al mijn tanden nog en dat wilde ik graag zo houden”, vertelde Glavine ooit voor de grap.

Ook het publiek moet op zijn kiezen passen. Yasiel Puig ving een keer een bal en de Dodgers-outfielder gooide hem in het publiek als souvenir voor een toeschouwer. De bal zeilde precies richting Alyssa Gerharter die even niet goed op zat te letten. Bam, weg voortand.

En zelfs als je geen tanden hebt kun je problemen krijgen met je gebit. Clarence Blethen (1923-1929) had zijn mond leeg laten trekken, droeg een kunstgebit en deed dat tijdens het pitchen altijd in zijn achterzak om extra woest over te komen. Een keertje had hij het ding bij het honklopen per ongeluk in zijn zak laten zitten en maakte hij een harde sliding. Zijn eigen kunstgebit beet zo hard in zijn kont dat hij niet verder kon spelen en bloedend van het veld werd gedragen.

Terug naar JaCoby Jones. Met hem gaat het na negen hechtingen inmiddels een stuk beter. Zijn gebit deed een paar dagen flink zeer en met alleen een gescheurde lip heeft hij een hoop mazzel gehad. Zijn gevoel voor humor had hij snel weer terug. “Ik had al mijn tanden kunnen verliezen”, zei Jones. “Gelukkig raakte de bal mijn dikke lip, die daarna zelfs nog een beetje dikker werd.”

Tekst © honkbalopzolder

Foto: James-in-to
(Jose Reyes heeft al zijn tanden nog)