Het oude orgel van de White Sox bracht onlangs op een veiling veertienduizend dollar op. Best weinig als je bedenkt dat op dit instrument voor het eerst in de Amerikaanse honkbalgeschiedenis walk-up muziek werd gespeeld.

In 1970 kroop Nancy Faust achter het orgel van de club uit Chicago om de dooie momenten tussen de innings op te leuken. Faust begon met de standaarddeuntjes, maar besloot al snel heel subtiel een beetje te experimenteren en liedjes persoonlijker te maken.

Ze koos muziek uit de geboortestaat van een speler, maar ze werd al snel bijdehanter. Als commentator Harry Caray zuchtte dat de wedstrijd zo sloom was dat ze hem weg moesten dragen, speelde ze vlug ‘Carry me back to Old Virginny.’ Kwam een onbekende rookie aan slag: ‘Who Are You?’ van The Who. Moest een pitcher van de heuvel dan tikten haar vingers “Na-na-na-na, na-na-na-na, hey hey, goodbye.”

In de jaren tachtig ging Faust echt los. ‘Material Girl’, bij een speler die een afspraakje had met Madonna. ‘Let’s get physical’ bij slagbeurten voor Omar Vizquel. ‘King of the Road’ voor Jeff King en als iemand een bal miste ‘Can’t touch this’, van MC Hammer.

Hoewel Faust het allemaal grappig bedoelde zal Dave Stewart geen beste herinnering hebben aan haar. De voormalig pitcher van de Rangers werd in 1985 gearresteerd in een donker steegje met een prostituee genaamd Lucille. Extra pijnlijk voor Stewart toen bleek dat de dame geen dame was, maar een travestiet.

Ergens halverwege 1985 gooide Stewart een wedstrijd bij de White Sox en daar had Faust speciaal op gewacht. Op het moment dat de pitcher het veld op liep speelde zij ‘You picked a fine time to leave me Lucille’, van Kenny Rogers. “Misschien ben ik een beetje te ver gegaan”, bedacht Faust jaren later. “Ik was even in mijn eigen wereld.”

De rol van Faust werd in de jaren negentig een stuk kleiner. Spelers bepaalden voortaan zelf de muziek en die moest meestal vanaf CD komen.

In 2010 ging Faust met pensioen. Prima vond Ozzie Guillen. De coach van de White Sox vergeleek haar muziek met het Zuid Afrikaanse instrument de vuvuzela. “In het begin van het seizoen is het leuk. In juni of juli wordt het saai.”

Het afscheidslied dat Faust speelde op het orgel had een keer niks met een speler te maken. ‘This used to be my playground’, was haar laatste deuntje. Haar eigen speelveld. En zo was het.

Tekst © honkbalopzolder
Foto: WBR NPR
(Nancy Faust)