Met een grote smile stond John Odom in mei 2008 op een honkbalveld bij de camera. Zonnebril op zijn hoofd, pet strak naar beneden en helemaal klaar voor een interview met presentatrice Sage Steele van sportzender ESPN.

De 26-jarige pitcher uit de Independent League hoefde geen gesprekje te voeren over honkbal. Dat wist hij zelf ook wel. Steele zou hem net als al die andere journalisten doorzagen over tien knuppels. Dat was precies de prijs die zijn oude club de Calgary Vipers voor hem wilde hebben. Zijn nieuwe team de Laredo Broncos vond dat geen probleem en de bat trade was gemaakt.

Vanuit de studio vroeg Steele hoe het voelde dat de Vipers hem slechts tien knuppels waard vonden. “Is het iets goeds?”, hinnikte de presentatrice. “Het kan hopelijk een feelgood story worden… Ik bedoel, het is één van die grappige verhalen waarmee je geschiedenis schrijft en die ik tegen mijn kinderen kan vertellen. Het is echt heel geinig. Eerlijk… Eerlijk.”

Het gehele interview bleef ontspannen. Odom was vrolijk, heel sportief en gaf overal lachend antwoord op. “Hé, het kan vanaf nu alleen nog maar beter gaan, haha.”

Nog geen half jaar later vonden ziekenbroeders Odom dood op de vloer van zijn huis. Na autopsie bleek hij een mix van alcohol, heroïne, een soort ecstasy en crystal meth in zijn bloed te hebben.

Odom was altijd goed in honkbal geweest en leek snel op weg naar de Major League. Maar op zijn zeventiende ging het mis. Hij mishandelde een jongen, werd veroordeeld en stopte met de sport. Vier jaar lang klooide hij maar wat aan. John werd in die tijd gepakt voor rijden onder invloed en voor het bezit van valse cheques.

Op zijn eenentwintigste besloot hij toch weer te beginnen met gooien. Een scout van de Giants geloofde zijn ogen niet en gaf hem een contract. Bij de club uit San Francisco presteerde hij wisselend in de Minors. Odom had last van een armblessure en op het punt van doorbreken in 2006 ontwrichtte hij zijn schouder. Tijdens het revalideren voelde hij zich vaak eenzaam en somber en raakte aan de drank.

Na Spring Training 2008 werd hij ontslagen door de Giants en gaven de Canadese Vipers hem een contract. Er was wel een probleem. Door zijn strafblad mocht hij niet werken in Canada en dus wilden de Vipers snel van hem af. De Broncos toonden interesse, maar hadden geen geschikte speler voor de trade. Geef dan maar tien baseball bats, zeiden ze bij de Vipers. Altijd handig.

De transfer werd landelijk nieuws en Odom was compleet verrast toen hij na een lange busreis aankwam bij zijn nieuwe club en hordes verslaggevers op hem stonden te wachten. In één klap was hij beroemd. Hij dacht dat de aandacht vlug voorbij zou zijn, maar het werd alleen maar erger. Mensen noemden hem Batman, iedere keer als hij naar de heuvel liep klonk de Batman-tune en na een slecht optreden riep het publiek ‘Ga terug naar je Batcave!’

Toeschouwers lachten hem uit en hij voelde zich een idioot. Het eindeloze gezeur over die knuppels was vernederend. Het zat John vooral dwars dat zijn zieke vader moest meemaken dat zijn carrière ineens een grap was geworden.

Het werd voor Odom echt gênant toen bleek dat de Vipers de knuppels speciaal hadden laten graveren met de tekst ‘John Odom Trade Bat’. Nog vervelender werd het nadat de makers van het televisieprogramma ‘Ripley believe it or not’ de tien knuppels  kochten voor 10.000 dollar en een TV-special planden.

Odom had er genoeg van en na drie weken bij de Broncos besloot hij te vertrekken. “Hij zei: ‘Coach, ik ga naar huis. Ik kan er niet meer tegen. Ik moet een paar dingen regelen en mijn leven op een rijtje zetten’”, vertelde Broncos-manager Dan Shwam. “De liedjes, de spreekkoren, ze waren verschrikkelijk. Hij stortte in elkaar voor onze ogen. Ik geloof echt, zijn achtergrond kennende, dat de trade hem heeft teruggedreven naar de fles, naar de drugs. Maar we zullen het nooit weten. Toch?”

Als je het einde kent van Odom is het ESPN-interview pijnlijk om te bekijken. Als je de afloop even vergeet zie je vooral een vriendelijke jongen met humor.

Steele: “In het verleden zijn spelers getrade voor catfish of een kalkoen. Wat had jij zelf gekozen?”
Odom lachend: “Wow, een buskaartje en een chocoladekoekje.”
Steele: “John Odom, je bent hilarisch. Dit gesprek was geweldig!”
Odom: “Welkom bij mijn leven, haha.”
Steele: “Misschien sturen we je een doos chocoladekoekjes, want je hebt dit interview met klasse doorstaan. Zorg dat de Vipers hier spijt van krijgen.”
Odom: “Oh, zeker. Ik zal mijn best doen. Dank je wel.”

Gepubliceerd in Fastball Magazine November/ December 2015 (nr. 18)
Tekst © honkbalopzolder
Foto: …
(Prairie Sticks Maple Bats, het merk dat gebruikt werd voor de trade)