Voor iedereen die de All-Star break net zo spannend vindt als kijken hoe verf opdroogt heb ik mij opgeofferd en alle wedstrijden gezien.

Vooraf was er direct goed nieuws. Ariana Grande ging toch maar niet het Amerikaanse volkslied zingen. Het tienersterretje had vorige week in een winkel aan een paar donuts gelikt en stiekem weer teruggelegd. Gelukkig stond dat op camera, werd ze aangeklaagd en besloot ze even uit de media te blijven.

Hoogtepunt bij celebrity-softbal op zondag was de deelname van Snoop Dogg. Zelf had de rapper geen idee waarom ze hem hadden gevraagd. Nadat zijn poging soepel-over-een-hekje-springen mislukte, had ik ook geen idee.

Snoop ging pitchen, deed iets geks met zijn armen en benen en liet de bal los. Een slap rollertje kwam terug in het veld. Snel rende Snoop naar voren, maar zijn voeten zaten in de weg. Met eentje schopte hij de bal per ongeluk over het gras, dook er bovenop, probeerde nog iemand uit te tikken maar miste.

Verder met de Homerun Derby op maandag. Een wedstrijd waarbij een stel honkballers op hun dooie gemak een paar ballen over het hek rammen. De eerste homeruns zijn cool, maar na een stuk of twaalf heb je het wel gezien en baal je dat er nog eens zeven andere spelers moeten slaan. En dat is pas de eerste ronde. De avond lijkt eindeloos. Dat kun je positief interpreteren, maar zo bedoel ik dat niet.

Dit jaar was de Derby een keer niet saai en langdradig. Dat kwam door het slechte weer. De Piet Paulusma van Cincinnati had een enorme wolkbreuk voorspeld en de organisatie was zo geschrokken dat ze het programma drastisch inkortten. Iedere slagman kreeg een paar minuten en zodra de zoemer klonk was de beurt afgelopen.

Ineens was er vaart, spanning en viel niemand in slaap. Todd Frazier won en iedereen was enthousiast over de nieuwe opzet. “De All-Star Game kan alleen over de Derby heen als er een kudde eenhoorns door het outfield draaft”, twitterde columnist Jerry Crasnick.

Op dinsdag zong Ciara het volkslied bij de All-Star Game. Vond ik het toch nog jammer dat Ariana Grande zich had teruggetrokken. Overigens toen Ciara begon met zingen hadden we al dik drie kwartier geluisterd naar het voorstellen van de spelers. Iedereen van de Cardinals- werd flink uitgejouwd door het Reds-publiek. De twee clubs zijn nou eenmaal grote rivalen. Ex-Cardinal Albert Pujols kon er wel om lachen en riep bij iedere oud-teamgenoot heel hard boe.

Dan de wedstrijd tussen de twee leagues. Het blijft een opgave te kijken naar een duel dat nergens over gaat. Hoewel de winnaar thuisvoordeel heeft bij de World Series, kan mij dat nu weinig schelen. Ik heb een lichte voorkeur voor American League clubs de Orioles en de Yankees. Maar als de Red Sox de finale halen ben ik automatisch voor hun tegenstander uit de National League.

Goed, Mike Trout opende met een homerun en Jacob deGrom gooide met tien pitches drie man uit. En zo kabbelde de partij naar het einde en won de American League met 6-3.

Uiteindelijk viel de All-Star break mee, maar tijdens het kijken moest ik soms denken aan Anthony Rendon. De derde honkman van de Nationals kreeg vorig jaar net te weinig stemmen om mee te doen aan de All-Star Game. Of hij dat jammer vond. “Welnee, er staat thuis een bed voor mij klaar. Lekker vier dagen vrij.” Of hij dan wel naar de wedstrijd ging kijken. “Ik kijk geen honkbal. Het is te lang en te saai.”

Gepubliceerd op Sport Amerika
Tekst © honkbalopzolder
Foto: Keith Allison
(Mike Trout en Albert Pujols)