In de jaren tachtig kon je aan Adam Horovitz gemakkelijk zien dat hij van de Mets hield. De rapper van de Beastie Boys had altijd het blauwe petje met de oranje letters op zijn hoofd. Klep krom gebogen, draadjes langs de rand en paar zweetplekken aan de zijkant. De andere twee van de groep: Adam Yauch en Mike Diamond, waren even grote fans, maar ja om nou met zijn drieën met hetzelfde petje rond te lopen was een beetje suf.

Niet voor niks moest op hun tweede album ‘Paul’s Boutique’ iets van de Mets op de LP-hoes. Op de foto zie je bij een winkel aan een kledingrek een shirt van de club hangen. Nummer 16 staat er op. In die tijd gedragen door sterpitcher Dwight Gooden.

Hun liefde voor honkbal ging verder dan alleen de Mets. In liedjes rapten ze veel over de sport. In ‘Hey Ladies’ zit de zin ‘There’s more to me than you’ll ever know. And i’ve got more hits than Sadaharu Oh.’ Een kleine ode aan de Japanse homerunkoning van de Yomiuri Giants.

In ‘What Comes Around’ halen ze subtiel uit naar Yankee Phil Rizzuto: ‘Bum cheese on rye with ham and prosciutto, got more louie than Phil Rizzuto.’ Louie is straattaal voor geld. Rizzuto was een legendarische kortestop bij de Yankees en liep later financieel binnen als het gezicht van de dubieuze kredietverstrekker The Money Store.

In ‘Sure Shot’ gaat het over Rod Carew die meer dan 3000 honkslagen timmerde: ‘I’ve got mad hits like I was Rod Carew.’ En met ‘The Hard Way’ eren ze Mets-catcher Mike Piazza die op belangrijke momenten altijd raak sloeg: ‘I said oops, gotcha, clutch like Piazza.’

Van kijken in het stadion kwam op een gegeven moment niet veel meer gaf Horovitz toe in 2001.  “Ik was sinds 1986 niet meer bij de Mets geweest. Dus toen ze in 2000 in de World Series stonden, heb ik mijn oude, stoffige Mets-petje opgegraven en weer opgezet.”

Voor de grap namen ze soms honkbalknuppels mee het podium op. Tijdens een concert in Engeland kregen ze een keer blikjes bier naar hun hoofd gekeild. Prima dacht Horovitz. Hij pakte zijn knuppel en mepte de blikjes terug in het publiek. Een meisje kreeg er één op haar hoofd en Horovitz werd gearresteerd. Bleek uiteindelijk na onderzoek dat niet Horovitz, maar Yauch het meisje had geraakt. Horovitz hield keurig zijn mond.

Op 4 mei 2012 stierf Yauch op 47-jarige leeftijd aan de gevolgen van speekselklierkanker. Mets-spelers Justin Turner en Scott Hairston stelden direct voor dat iedereen in het team een nummer van de Beastie Boys zou uitkiezen als walk-up muziek. Die avond galmde bij iedere slagbeurt een liedje van de rappers door het stadion. Een bijzonder eerbetoon, vond Horovitz. “Ik ben blij dat de liefde die Yauch aan de wereld heeft gegeven naar hem is teruggekomen.”

Gepubliceerd in Fastball Magazine April 2015 (nr. 13)
Tekst © honkbalopzolder
Foto: …
(…)